HPC 2.0

Υβριδική επίστρωση πολυσιλοξάνης

Το HPC 2.0, είναι η νέα επαναστατική επίστρωση με τεχνολογία που χαρίζει σούπερ υδροφοβικότητα, εφέ μεταξιού και προστασία μακράς διάρκειας έως και 24 μήνες ή 30.000 χιλιόμετρα, χάρη στην ειδική φόρμουλα που συνδυάζει την ελαστικότητα της πολυσιλοξάνης με πολυμερή καινοτόμου νέας γενιάς.
HPC 2.0: προστασία και λάμψη σε απόσταση αναπνοής για όλους!
Αν θέλετε προστασία που είναι απλή στην εφαρμογή αλλά με επαγγελματική απόδοση, HPC 2.0 είναι η λύση που αναζητούσατε.
HPC 2.0 αντιπροσωπεύει ένα βήμα προς τα εμπρός στη μελέτη και τη σύνθεση υβριδικών επιχρισμάτων νέας γενιάς. Σε σύγκριση με την προηγούμενη έκδοση, χάρη στην προηγμένη έρευνα στον κόσμο των πολυμερών, και συγκεκριμένα της πολυσιλοξάνης, η φόρμουλά της καθιερώνει ένα νέο πρότυπο στον κόσμο των προστατευτικών επιστρώσεων για αυτοκίνητα.
Αυτός ο συνδυασμός πολυμερών όχι μόνο εξασφαλίζει μια υψηλής ποιότητας υπερυδρόφοβη προστατευτική επίστρωση, αλλά η "μεταξένια" αίσθηση στην αφή και οι εξαιρετικές ικανότητες αυτοκαθαρισμού μειώνουν δραστικά τον κίνδυνο γρατζουνιών, ειδικά κατά τη φάση του πλυσίματος στο χέρι, διατηρώντας το αυτοκίνητο σε άψογη κατάσταση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Εύκολο στην εφαρμογή και με γρήγορους χρόνους στεγνώματος, το HPC 2.0 έχει σχεδιαστεί για να προσφέρει μέγιστη άνεση και αποτελεσματικότητα, επιτρέποντάς σας να επιτύχετε εξαιρετικά αποτελέσματα με ελάχιστη προσπάθεια.

Μοιραστείτε το

HPC 2.0

Πολυμερή πολυσιλοξάνης και πολυσιλαζάνης

Τα πολυσιλοξάνια είναι ανόργανα πολυμερή που περιέχουν έναν κορμό από άτομα πυριτίου και οξυγόνου (Si-O), γνωστά και ως σιλικόνες. Τα πολυσιλοξάνια εκτιμώνται για την ευκαμψία τους, την αντοχή τους σε χαμηλές θερμοκρασίες, την υδατοαπωθητικότητα και τις μονωτικές τους ιδιότητες.

Από την άλλη πλευρά, το πολυσιλαζάνιο είναι ένας τύπος ανόργανου πολυμερούς που περιέχει τόσο πυρίτιο (Si) όσο και άζωτο (N) στη βασική του δομή. Οι ενώσεις αυτές είναι γνωστές για τις εξαιρετικές ιδιότητες θερμικής και χημικής αντοχής τους, καθώς και για την ικανότητά τους να σχηματίζουν σκληρές, προστατευτικές επιστρώσεις.

Λόγω αυτών των χαρακτηριστικών χρησιμοποιείται συχνά στον τομέα της αεροδιαστημικής για προστατευτικές επιστρώσεις εξαρτημάτων που πρέπει να αντέχουν σε ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες.

Η κύρια διαφορά μεταξύ των δύο έγκειται στη χημική σύνθεση και στις ιδιότητες που προκύπτουν.

Τα πολυσιλοξάνια, με τη δομή Si-N, τείνουν να προσφέρουν μεγαλύτερη σκληρότητα και θερμική αντοχή από τα πολυσιλοξάνια, καθιστώντας τα ιδιαίτερα κατάλληλα για εφαρμογές που απαιτούν προστατευτικές επιστρώσεις υψηλής απόδοσης. Τα πολυσιλοξάνια, με τη δομή Si-O, είναι αντίθετα πιο εύκαμπτα και μονωτικά, καθιστώντας τα ιδανικά για προστατευτικές επιστρώσεις υψηλής υδατοαπωθητικότητας για διαυγή και μακράς διάρκειας σφαιρίδια και φύλλα .

ΜΠΟΡΕΊ ΕΠΊΣΗΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΈΣΕΙ

HPC 2.0

Υβριδική επίστρωση πολυσιλοξάνης